Wat begonnen is als een namiddagje mee op stap gaan met de peter van ons dochter is behoorlijk uit de hand gelopen :-)
Niets zo fijn als een wandeling gaan maken in de natuur. Maar met kinderen is dit niet zo evident! Na enkele meters is dat al: Ik heb honger! Ik heb dorst! Is het nog ver? Mijn beentjes doen pijn...
Maar daar hebben we iets op gevonden! Geo-caching ofwel schatten zoeken met wandelgps.
En je vindt de schatten werkelijk overal! De kortst bijzijnde hier bij ons thuis ligt op 70 meter van onze deur! En het is een hobby die je enkel je gps kost. (Die vele mensen zelfs in hun smartphone hebben zitten)
De opgaves vinden we op www.geocaching.com
Dan de coordinaten ingeven in de gps en we zijn weg! 1 van de kindjes krijgt de gps en die zegt hoeveel meter, welke kant uit.
En als alles goed gaat, vinden we op het einde van de rit ... een schat!!!
En toen Woutje (ons zoontje) stierf wou ik iets speciaals doen. De doopsuiker bestond hoofdzakelijk uit lieveheersbeestjes. En dat werd al snel zijn symbooltje. En toen kwam het idee om een geo-coin te kopen met een lieveheersbeestje erop. Die wordt dan in een 'schat' gestopt. En de volgende die die schat vindt kan die coin eruit nemen en in zijn volgende schat steken. Dit wordt telkens gelogd op de website en zo reist die coin van schat naar schat.
We konden hem zo een reis laten maken en hem delen van de wereld laten zien!
En toen we de coin gekocht hadden, kwam het idee: waarom verstoppen we zelf geen schat? In teken van Wout. En zo gezegd, zo gedaan! Hij kreeg een bijzonder plekje. En elke cacher die hem vind schrijft een beetje mee aan ons verhaal. En zo blijft de gedachte aan ons klein ventje levendig.
Voor wie zin heeft om hem te gaan zoeken: http://www.geocaching.com/seek/cache_details.aspx?guid=b6fd69f0-669e-4241-8b13-1bddb7eb8f95
En ze lopen om de beurt met de gps.
En als we stilstaan krijgt zus de gps :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten